Śpiochy

Idziemy stąd

Mamy 15 dni

Kolejny drewnojadek z Tolą na plecach

Wcinam drewnojadka z Tolą na plecach

Tracę równowagę...

mam 14 dni

Wspinam się...

mam 14 dni

Szukam mamusi

mam 13 dni

Idę do ciebie

mam 13 dni

Tola, oczka jeszcze zamknięte

mam 10 dni

To znowu Ty?

Ale dlaczego Ty mnie budzisz?

Gdzie by się tu schować?

Lottilla atakuje...

Nie ma drewnojadków? To ja się może zdrzemnę...

Samiec czy samica, czyli płeć lotopałanki

U dorosłych osobników odróżnienie płci jest bardzo proste. Samca rozpoznamy po rzucającej się w oczy „łysej plamce” umiejscowionej na środku przedniej części głowy, oraz już mniej widocznej na środku klatki piersiowej oraz w okolicach kloaka. Tzw. „łyse plamki” to miejsce występowania gruczołów zapachowych, skóra w tym miejscu tak naprawdę nie jest łysa a jedynie pokryta oleistą substancją. Z wiekiem „łysina” jest bardziej widoczna. U samic gruczoły zapachowe umiejscowione są w okolicach kloaka oraz torby lęgowej. 

Kolejnym rozróżnikiem płci lotopałanek jest worek mosznowy u samców i torba lęgowa u samic, oba te narządy znajdują się tuż nad kloaka. Odmiennie niż u samic kangura, u lotopałanki wcięcie torby jest pionowe. U samic, które jeszcze nie posiadały potomstwa otwór torby lęgowej jest mało widoczny, z każdym kolejnym potomstwem wejście do torby zostaje wypchnięte przez coraz to większe sutki i staje się bardziej zauważalne.

Odróżnienie wykastrowanego samca lotopałanki od samicy jest trudne, po mosznie zostaje blizna (w przypadku usunięcia całego worka mosznowego), której kontur może być mylony z zarysem otworu torby lęgowej, aktywność hormonów spada, przez co gruczoły zapachowe zanikają a wraz z nimi „łyse plamki”.

Zanim zdecydujesz się na lotopałankę...

Dość często zdarza się, że ludzie kupują zwierzęta pod wpływem impulsu, a dopiero później zaczynają zadawać pytania, bądź nie pytają i hodują zwierzę wedle własnego uznania, nie mając świadomości jaką krzywdę mu wyrządzają, są również tacy co przynoszą zwierzę do domu a zaraz później próbują się go pozbyć, ponieważ śmierdzi, hałasuje, jest zbyt kosztowne w utrzymaniu itp. Już na wstępnie powinniśmy uświadommy sobie, że lotopałanką jest zwierzęciem, które nawiązuje specjalną więź. Każda zmiana właściciela czy otoczenia jest bardzo stresująca dla tych zwierząt i może być tragiczna w skutkach.

Niezależenie od tego, jakie zwierzę chcemy przygarnąć najpierw powinniśmy zdobyć jak najwięcej informacji o nim, jak je hodować, jaką dietę stosować i jakie warunki mieszkalne zagwarantować.
Lotopałanki w Polsce są jeszcze dość ekstrawaganckim ssakiem, nie znajdziemy tu żadnych poradników hodowlanych, czy zadowalających danych na polskich stronach internetowych. Polecam przeglądanie anglojęzycznych stron, które są nieporównywalnie bogatsze w zagadnienia związane z lotopałankami. Nie zalecam jednak przeczytania pierwszej lepszej strony i podążania wedle jej instrukcji. Zanim kupisz lotopałankę zdobądź wystarczającą wiedzę.

Drugą istotną kwestią jest odpowiedź na pytanie czy ten konkretny zwierz jest odpowiedni dla nas. Zapewne obejrzałeś niejedno zdjęcie czy film z lotopałanką w roli głównej, na pewno byłeś wielce zafascynowany jak to zwierzę jest przywiązane do swojego właściciela, jakie jest towarzyskie, przesłodkie i przezabawne. Owszem właściciel może osiągnąć takie stadium przyjaźni ze swoją lotopałanką, ale sam proces oswajania, zaciskania więzi i zaakceptowania ciebie przez twoją lotopałankę jako członka stada wymaga czasu, cierpliwości, wytrwałości a przede wszystkim twojego zaangażowania, niektórym lotopałankom zajmuje to tygodnie innym lata. Dopóki nie osiągnięcie wzajemnej akceptacji lotopałanka może podgryzać, „syczeć” i uciekać od ciebie jak od ognia. Czy masz w sobie wystarczające pokłady cierpliwości?

Lotopałanki są zwierzętami kontaktowymi, ale również zwierzętami nocnymi. Co to znaczy?  To znaczy, że grasują od późnego „zmierzchu do świtu”. Nie będziesz miał z nimi aktywnego kontaktu, nie pobawisz się z nimi, nie wypuścisz, aby pobuszowały w pokoju w ciągiu dnia. Czy zatem lotopałanki  nie znudzą ci się tylko dlatego, że w momencie gdy Ty jesteś aktywny to one akurat śpią i na odwrót? Lotki potrzebują Twojej uwagi, potrzebują wyjść z klatki, pobiegać, pobawić się z Tobą. Czy jesteś w stanie poświęcić im co najmniej godzinę dziennie późnym wieczorem?

Lotopałanki są dość „instrumentalne”, wydają z siebie różne odgłosy oraz hałasują przesuwając elementy klatki bądź po prostu po niej skacząc i biegając. Jeśli masz lekki sen i trzymasz je w pokoju, w którym śpisz mogą zakłócać twój spokój.

Zasadniczym problem może okazać się również zapach lotopałanek. No cóż, nie oszukujmy się, jak każde zwierzę lotopałanki wprowadzają do domu swoją specyficzną woń. Zwierz sam w sobie nie „śmierdzi”, natomiast lotopałanki znaczą swój teren, wydzielając intensywny zapach przypominający jak niektórzy twierdzą piżmo, bądź zapach spalonej kawy. Niektórym to nie przeszkadza, innych niestety „przyprawia o bóle głowy”. Jest kilka sposobów, aby zneutralizować ostrość zapachu, ale samego „smrodku” całkowicie się nie pozbędziemy. Kolejną rzeczą do przeanalizowania jest fakt, że lotopałanki nie należą do stworzeń dbających o czystość swojej klatki czy otoczenia. Załatwiają się w miejscu, w którym obecnie się znajdują. Kawałki jedzenia, które „wypluwają” również lądują byle gdzie. Klatkę, zatem musimy sprzątać dość często.

Innym zagadnieniem jest koszt zakupu i utrzymania lotopałanek. Ponieważ zwierzę to jest stadne już na samym początku musimy uświadomić sobie, że należy zakupić co najmniej dwie lotopałanki, a nie starać się trzymać jednego osobnika. Pomimo naszych najszczerszych starań i chęci nie jesteśmy w stanie zapewnić im towarzystwa przez całą noc, nie jesteśmy w stanie nauczyć się ich języka i spełniać ich standardów grupy społecznościowej. Stadne zwierzę trzymane w pojedynkę jest skazane ma samotność i stres.

Lotopałanki muszą mieć zapewnioną przestrzeń do skakania i zabawy, także klatkę musimy kupić bądź zbudować jak największą. Nie ma określonych standardów, po prostu musi być jak największa. Istotnym parametrem klatki jest jej wysokość oraz odstęp pomiędzy prętami. Równie ważne jest wyposażenie klatki, w której powinny znajdować się pojemniki na jedzenie - co najmniej dwa, poidełko, legowiska, oraz już wedle swojego uznania inne przyrządy takie jak kołowrotek, hamak, drabinki, mostki, tunele, liany, sznury itp.

Dieta lotopałanek jest dość zróżnicowana, codziennie powinniśmy zapewnić im świeże owoce i warzywa, do tego dochodzą robaki typu mączniki, drewnojady, czy świerszcze, oraz różne „potrawy” samodzielnie przyrządzane według określonych receptur zapewniających odpowiednie ilość spożywanych witamin i minerałów. 

Musimy również liczyć się z ewentualnymi wydatkami na weterynarza. Pamiętaj, aby przed kupnem lotopałanki dowiedzieć się, gdzie znajduje się najbliższy weterynarz, który zna się na tym gatunku zwierząt egzotycznych.

Podsumowując, lotopałanki:

• wiążą się z ogromną odpowiedzialnością
  

• potrzebują uwagi, cierpliwości i zaangażowania 

• prowadzą nocny tryb życia

• hałasują w nocy

• wydzielają specyficzny zapach

• wymagają dużej klatki i jej regularnego czyszczenia

• są dość kosztowne

• muszą mieć zapewnioną odpowiednią dietę

Pomyśl dwa razy zanim zdecydujesz się i kupisz lotopałankę...

Lotopałanka Karłowata (Petaurus Breviceps)

To małe przecudne zwierzątko to niewielki torbacz. Dorasta do 30 cm a połowę tej długości stanowi puszysty ogon, waży do 130 gram. 

W Polsce lotopałanki występują w ubarwieniu szarym tzw. standardowym, w innych krajach można znaleźć przeróżne wariacje kolorystyczne tego stworzonka.  Na grzbiecie, od czubka głowy do nasady ogona rozciąga się charakterystyczny ciemny pas. Te ciemne linie występują również wokół oczu, za uszami i na łapkach, końcówka ogona jest koloru pasów.

Ojczyzną lotopałanki jest Australia, Tasmania i Nowa Gwinea, spotykane są również na przyległych wyspach. 

To, co charakteryzuje te zwierzątka to fałdy skórne umieszczone pomiędzy przednimi a tylnymi łapami, umożliwiające lot ślizgowy, ogon pełni rolę steru i narządu równowagi. Lotopałanki mogą w ten sposób pokonać nawet 50 m.

W naturalnym środowisku żyją wśród drzew, uwielbiają biegać, wspinać się i sunąć z konara na konar. Nadrzewny tryb życia ułatwiają ostre pazurki i chwytny ogon. 

Żywią się owadami i sokami drzew takich jak eukaliptusy, akacje czy figowce oraz nektarem kwiatów. W niewoli karmione są m.in. owocami, warzywami i owadami.

Te wielkookie stworzenia prowadzą nocny tryb życia i to właśnie w nocy są najbardziej aktywne. Jako zwierzęta stadne żyją w grupach i są bardzo towarzyskie. Jeżeli zdecydujemy się na zakup lotopałanki, powinniśmy kupić ich kilka. Samotny tryb życia dla lotopałanki jest niezgodny z jej naturą.

                                                                    

Informacje zawarte na tym blogu 

są zbieraniną informacji zasięgniętych z różnych źródeł

oraz mieszaniną mojej wiedzy i doświadczenia.

Nie wyrażam zgody

na kopiowanie i rozpowszechnianie

treści ani zdjęć znajdujących się na tym blogu. 

                                                                    

skontaktuj się z nami:

noliwian@gmail.com